Njörður
Njörður var af vanaættum en tvær
kvíslar komu af goðaættum og heitir hin ættin ætt
ása. Þessar ættir áttu í stríði
hvor við aðra og er þær höfðu sæst þá
létu vanir æsi hafa Njörð en í staðinn
fengu vanir Hæni. Trúlegt er að stríði milla
ása og vana sé upphaflega vegna tveggja trúarbragða,
þ.e. trúar á æsi og trúar á vani.
Æsir voru blótaðir til árs og friðar en vanir
til sigurs og hernaðar.
Orðið Njörður er skyld indóevrópskum
orðum sem merkja af, hraustur, sterkur, harður viðureignar,
sbr. mannsnafnið Nero, sem merkir sterkur og hugaður.
Njörður var guð frjósemi,
vinda, sjávar, fiskveiða, sjóferða, auðlegðar
og sumars. Því hétu sjómenn og veiðimenn
á Njörð. Þótt Njörður hafi upphaflega
verið frjósemisguð þá færðist það
hlutverk smátt og smátt yfir á Frey en Njörður
gerist guð sjómanna þegar sjóferðir hefjast
á Norðurlöndum. Rekja má dýrkunina á
Nirði til danskrar gyðju, Nerþus, sem átti að
tákna móður jörð. E.t.v. hefur Nerþus
verið systir Njarðar.
Í Heimskringlu segir að Njörður
hafi átt börn sín, Frey og Freyju, með systur sinni,
en það tíðkaðist í Vanaheimi en ekki hjá
ásum. En í Snorra-Eddu er talað um hjónaband Njarðar
og Skaði.
Til gamans má geta þess að örnefnið
Njarðvík er til á tveimur stöðum á landinu,
þ.e.a.s. Njarðvík á Suðurnesjum og Njarðvík
á Austfjörðum, á leið til Borgarfjarðar
eystra. Á Stór- Reykjavíkursvæðinu má
finna göturnar Njarðargötu, Njarðargrund, Njarðarholt
og Nóatún.